وقتی در هول و ولای شب عید بودم و موقع خواب رسیده بود، از ترس فردای نامعلوم و حتی سال نامعلومم خواب به چشمم نمی‌آمد. یک ثانیه درنگ کردم. به این فکر کردم که آیا ممکن هست که سال بعد در بدترین حالتش، بدون هیچ کاری در همین نقطه حال حاضر باشم؟
راستش امکان ندارد. حتی اگر ایام را بدون کار خاصی سپری کنیم، نمی‌توانیم منکر تجربیات و ماجراهایی شویم که یک سال، ما را سنگین‌تر و فهمیده‌تر می‌کنند. نمی‌توانیم امکان آشنایی با افراد جدید را منکر شویم و فهمیدم، هر چیزی که بشود زندگی کماکان بر بار ارزش ما می‌افزاید.
در عین حال، اگر هر کاری که تا به حال کردی بر ارزشت را افزوده، پس مسیرت درست است. کافیست به حرکت ادامه بدهی. هیچ چیز خاصی شاید در سال جدید رخ ندهد، اما هولناک هم نخواهد بود.
اگر به ورای داستان سفر کردیم و برگشتیم، پس هنوز تجربیات تازه‌تر مانده‌اند و شاید بخشش امید در تاریکترین لحظات زیباترین کاری باشد که در تمام زندگی می‌توانیم انجام دهیم.
حتی اگر مقصد معلوم نباشد باید ادامه داد. از بالا که نگاه کنی این زندگی برای تجربه کردن است. تجربه می‌تواند تلخ باشد یا شیرین اما می‌گذرد.
از ته دل امیدوارم این ایام به کام همه عزیزانم و دوستانم و هموطنانم بگذرد. اگر خیریست زودتر از راه برسد و اگر سختی‌ای هست، سرشار از حکمت و درس‌های مهم باشد و مسیر زندگیمان را هموارتر کند و البته بتوانیم سال جدید را حتی با یک قدم پیشرفت بهتر بگذرانیم.
امسال هم آغوشی با مرگ به من آموخت که تا زندگی هست باید با شادی و سرخوشی آن را گذراند. اگر فردا ممکن است دردناکتر باشد، پس بهتر است سلامتی و دورهمی این لحظه را تا می‌توان جشن گرفت. هر لحظه شیرین غنیمت است. هر لحظه درد نیز یادآوری بزرگی از رحمت‌هایی است که شکر نشد و حالا آستانه تحمل را بالا می‌برد.
درس مهم دیگر سال ۹۹ این بود که کمک خواستن نقطه ضعف نیست. کمک نگرفتن خودخواهی است. برای کسی مثل من این جمله دکتر هلاکویی سنگین‌تر از دیگران بود ولی حقیقت این است که اگر کمک می‌دهی و نمی‌خواهی، پس دیگران را از لذت کمک دادن بی‌بهره کرده‌ای و این نوعی خودخواهی است.
برای همه مردم عزیزم سالی سرشار از سلامتی، عشق، دوستی و آرامش و برکت و موفقیت را آرزومندم. سال جدید مبارک.
دیدگاه ها
سلام به دوست و نویسنده خوبم مهسای عزیز و دوستانی که این پست رو میخونن یووهوو؛))) همونجور که این یادداشت تاریخ داره امروز شنبه ۳۰ اسفند به ساعت ۹:۳۰ شب به وقت روستای ماست (خخخ)؛انگشتام روی کیبورد تیک تیک کنان سعی میکنن جمله بندی کنن و بنویسن… خوب فکر میکنم امروز چشممون به جملات تکراری کپی پیست شده ای که با تبریک شروع میشدند رو همه زیاد دیدیم ولی وقتی مهسا چیزی مینویسه قطعا فرق میکنه پس با کله پریدم تو سایت و کلیک کردم روی تیتر “تبریک سال ۱۴۰۰” با باز شدن صفحه به عکس خیره شدم تا ببینم همه چیش جوره یا نه! بزار بگم چرا میدونی امروز هر جا عید دیدنی رفتیم هفت سینشون شیش سین بود یه جاهایی هم راستش اصلا سین نبود چین بود همه چی رو چیده بودن برده بودن :/خخخ بریم سراغ یادداشت خوب نوشته قوت قلبیه برا خواننده که ما انسانها نمیتونیم روی یک حالت یکنواخت همیشه خشکمون بزنه چه بخوای چه نخوای بالاخره در مسیر زندگی یاد میگیری و جلو میری…خستتون نمیکنم چون خودمم خستم راستش خخخ , خوب نوشتم رو میخوام با یه جمله از یادداشت دوستم به پایان برسونم که میگه “کمک خواستن نقطه ضعف نیست کمک نگرفتن خودخواهی است” این جمله رو گوشه کنار ذهنمون یه جا بذاریم و توی سال جدید ازش استفاده کنیم. اگه تا اینجا خوندی و اومدی که بفرما چای در خدمت باشیم نه ببخشید اشتب شد منظورم اینه ممنونم از وقتی که گذاشتی راستی من این نوشته رو سال دیگه این موقع میخونمش خیلی کیف داره نوشته های خودتو بخونی و ببینی چی فکر میکردی و چقدر تغییر کردی امتحان کنید با شمایی هستم که تا اینجا همراه بودی کامنت بزار و بنویس.دوستتون دارم خدانگهدار;) (چقد گفتم خخخ, خخخخ)
پست
سلام به تو دوست خوب و عزیزم. امیدوارم هر جایی که هستی حال دلت و حال جسمیت روبه راه باشد و ایام در سال جدید به کامت. خواندن نوشته‌هایت مثل هیمشه باعث دلگرمی ماست. از اینکه احوال و ماجراهای خودت و عید را خوب توصیف کردی سپاسگزارم. اگر سال بعد هم به این نوشته سر بزنی میفهمی که به خاطر توصیف بیشتر نسبت به سایر کامنت هایت، برای خودت و خواننده‌ها زنده تر است و این قدرت واقعی توصیف است که با توجه به راحتی نوشته ات و صمیمیتی که داشتی، پیشنهاد میکنم همیشه در نوشته هایت به کار ببری و رنگ و بوی تازه و مهارتی جدی و عالی را پرورش بدهی. از دید من که این متن که پر از احساس عالیست چون سانسورچی درون هرچه کمتر باشد، متن بااحساس‌تر و دلنشین‌تر می‌شود. ممنونم که همیشه محبت داری. به قول نویسنده‌ها قلمت مانا دوست عزیزم
Pingback: چرا در سال جدید باید بیشتر به آرزوهایمان بچسبیم؟ - مهسا فیروز
Pingback: چرا در سال جدید باید بیشتر به آرزوها خود بچسبیم؟ - مهسا فیروز
سال نو مبارک مهسای نازنین.
امیدوارم که سالی سرشار از موفقیت و حال خوب داشته باشی.
هر سالی که از راه می‌رسه پر از روزهای خوب و تلخه، اما مدیریت حالمون دست خود ماست.
اگر سال جدید همه‌ی تلاشمون رو بکنیم موفقیت دور از دسترس نیست. اگر هم شکست بخوریم مقدمه‌ای است برای موفقیت‌های بعدی.
اما بنظر من همین شکست هم نسبت به اینکه کاری نکنیم خیلی می‌ارزه، حداقل وجدان‌مون آسوده است که همه‌ی تلاشمون رو کردیم اما نشد.
این نشدن هم پر از درسه البته.
در پایان هم بگم که امیدوارم موفق باشی عزیزدل.
پست
متشکرم شقایق گل و عزیز دل دوست خوبمان. دقیقا همینطور است که گفتی. مدیریت حال ما دست ماست و اشاره ات در خصوص شکست و موفقیت کاملا به جا بود. اگر بیاموزیم همیشه و هر زمانی پیشرفت میکنیم و اگر زندگی برای تجربه کردن و آموختن است چه بهتر که هر روز و تحت هر شرایطی باشد. سالی پر از نوشتن، عشق، امید و سلامتی برای خودت و خانواده عزیزت از خدا طلب میکنم. هرجا که هستی قلمت مانا عزیزم